Перевод: с английского на все языки

со всех языков на английский

bić kogoś na głowę

  • 1 ring

    [rɪŋ] 1. n
    ( on finger) pierścionek m; ( large) pierścień m; (also: wedding ring) obrączka f; (for keys, of smoke) kółko nt; (of people, objects) krąg m, koło nt; ( of spies) siatka f; ( of drug-dealers) gang m; ( for boxing) ring m; (of circus, for bullfighting) arena f; ( on cooker) palnik m; ( sound of bell) dzwonek m
    2. vi; pt rang, pp rung
    dzwonić (zadzwonić perf); (also: ring out) rozbrzmiewać (rozbrzmieć perf)
    3. vt; pt rang, pp rung ( BRIT)
    ( TEL) dzwonić (zadzwonić perf) do +gen; ( mark) zakreślać (zakreślić perf), brać (wziąć perf) w kółeczko (inf)

    to ring true/false — brzmieć szczerze/fałszywie

    Phrasal Verbs:
    * * *
    I 1. [riŋ] noun
    1) (a small circle eg of gold or silver, sometimes having a jewel set in it, worn on the finger: a wedding ring; She wears a diamond ring.) pierścionek
    2) (a circle of metal, wood etc for any of various purposes: a scarf-ring; a key-ring; The trap-door had a ring attached for lifting it.) pierścień, kółko
    3) (anything which is like a circle in shape: The children formed a ring round their teacher; The hot teapot left a ring on the polished table.) koło
    4) (an enclosed space for boxing matches, circus performances etc: the circus-ring; The crowd cheered as the boxer entered the ring.) ring
    5) (a small group of people formed for business or criminal purposes: a drugs ring.) krąg, szajka
    2. verb
    ( verb)
    1) (to form a ring round.) otaczać kołem
    2) (to put, draw etc a ring round (something): He has ringed all your errors.) zakreślić
    3) (to put a ring on the leg of (a bird) as a means of identifying it.) obrączkować
    •
    - ringlet
    - ring finger
    - ringleader
    - ringmaster
    - run rings round     II 1. [riŋ] past tense - rang; verb
    1) (to (cause to) sound: The doorbell rang; He rang the doorbell; The telephone rang.) (za)dzwonić
    2) ((often with up) to telephone (someone): I'll ring you (up) tonight.) zadzwonić do
    3) ((often with for) to ring a bell (eg in a hotel) to tell someone to come, to bring something etc: She rang for the maid.) zadzwonić (na)
    4) ((of certain objects) to make a high sound like a bell: The glass rang as she hit it with a metal spoon.) zadzwonić
    5) (to be filled with sound: The hall rang with the sound of laughter.) rozbrzmiewać
    6) ((often with out) to make a loud, clear sound: His voice rang through the house; A shot rang out.) rozlegać się
    2. noun
    1) (the act or sound of ringing: the ring of a telephone.) dzwonek
    2) (a telephone call: I'll give you a ring.) rozmowa telefoniczna
    3) (a suggestion, impression or feeling: His story has a ring of truth about it.) brzmienie, nuta
    •
    - ring back
    - ring off
    - ring true

    English-Polish dictionary > ring

См. также в других словарях:

  • bić kogoś na głowę — Być od kogoś lepszym; przewyższać lub górować nad kimś Eng. To be or do better than someone else; to outdo or outsmart; to surpass …   Słownik Polskiego slangu

  • bić – pobić na głowę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przewyższać, zwyciężać kogoś zdecydowanie, w sposób niepozostawiający wątpliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znajomością faktów bił na głowę wszystkich adwersarzy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tłuc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, tłukę, tłucze, tłucz, tłukł, tłukli, tłuczony {{/stl 8}}– stłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać na drobne kawałki, niszczyć przez uderzanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… …   Słownik języka polskiego

  • łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… …   Słownik języka polskiego

  • patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»